Bij een massage van Frederike kun je haar handen volgen als een tocht langs je lichaam. Je leert iets over de getijden ervan. Ze geeft je de kans jezelf veilig uit handen te geven, in handen die niet te zacht zijn, waardoor je niet verdwaalt en toch nieuwe open plekken kunt vinden in het bos dat je lichaam is. Misschien kom je je eigen drempels tegen, misschien je littekens, misschien de schaamte over daar waar je lichaam hard lijkt te zijn, ook al is dat misschien wel niet zo. Soms weet je huid het al, voor de woorden. Misschien zorgen die handen er wel voor dat je jezelf mag neerleggen in jezelf.